| |
|
|
 The Soft Machine - Hit Week - mei 1967
 |
| >
Zoom |
Dit is een foto van de
engelse groep THE SOFT MACHINE;
Een groep di je vooral moet horen
spelen op het podium met publiek (dus
live). Hun eerste plaat heeft het in
engeland niet gedaan. Toch is het een
uitstekende plaat. Ook hier ziet Polydor
er niet al te veel in. Toch kopen. Hugo
van Baren is ook onder de indruk en
daarom hieronder een gesprek
met de drummer (boven 2e
van links).
|
Robert Wyatt is de drummer en
de lead-voice van de engelse
avant -garde popgroep 'The Soft
Machine'. Na afloop van zijn optreden in de UFO club in London
had ik de gelegenheid even met
hem te praten.
Kan Robert even de belangrijkste
gebeurtenissen uit zijn leven
aangeven?
'Het belangrijkste?
Mijn geboorte in Bristol in 1946.
Dan mijn werken in de Palma
Jazz Club, daarna werkte ik bij
een totaal onbekende groep: The
Wilde Flowers' en nu werk ik bij
de 'Soft Machine'.
Wie of wat hebben de voornaamste
invloed op je gehad?
'Ik word voornamelijk beïnvloed
in negatieve richting. Ik word
bv sterk beïnvloed door dingen
waarvan er veel te veel is op de
wereld, bv Otis Redding en andere blues-jongens. Positief ben
ik beïnvloed door Cassius Clay,
die man weet zichzelf enorm goed
te verkopen. Goed, hij gedraagt
zich onbeschoft maar toch weet
hij het te maken.'
Het schijnt tegenwoordig een gewoonte te zijn om gelijk maar
langspeelplaten te maken. Ik denk
bv aan de Cream, hoe zit dat bij de Soft Machine?
'Wat mij betreft kunnen we zo
twee langspeelplaten volzingen.
We hebben er genoeg materiaal
voor. Maar dit hebben we niet
in eigen hand; Polydor beslist.
We zouden ook nog wel zes kleine
platen kunnen maken. ideeën
te over hoor.'
Tussen twee haakjes, is de naam
Soft Machine taalkundig gezien enkelvoud of meervoud?
'Ha, ha, een hoop mensen schijnen daar mee te zitten, maar het
is meervoud hoor. Ik geloof dat
er ook een boek bestaat met de
zelfde naam, daardoor zullen we wel beïnvloed zijn bij het zoeken
naar een naam. '
Wie schrijft jullie songs?'
'Dat doet Kevin meestal, die
schrijft dan tekst en muziek.
Soms ontstaat een song door algehele samenwerking. '
Wat vindt je van drugs?
'Ik weet niet wat ik hierop zeggen
moet, alleen kan ik wel zeggen
dat er altijd zoveel journalisten
schijnen te zijn die hierover
schrijven zonder dat ze weten
wat het is, ze hebben zelf nog
nooit drugs gebruikt, hoe kan je
er dan over schrijven? Maar voor mij zijn drugs hetzelfde als
alcohol. '
Vertel eens wat over jullie eerste
plaat?
'Valt niet veel over te vertellen.
De plaat kwam tot op nummer 43
van de Melody Maker hitlijst.
Hij had best hoger kunnen komen
als we maar wat meer publiciteit
hadden gehad. Maar hier in Engeland kom je pas op TV (dat is
tenminste publiciteit) als je ik
weet niet hoe beroemd bent. Dan
vechten die TV-lui om je. Het
is nu zo dat we in Londen aardig
bekend zijn, maar buiten Londen
kent bijna niemand ons.'
Wat zijn de toekomstplannen?
'We gaan binnenkort naar Frankrijk, ten minste vermoedelijk,
onze manager is daar over aan
het praten. Misschien een optreden in 'La Locomotive'. Verder hopen we eens nog een eigen
vaste club te krijgen waar we
iedere week kunnen spelen. Je
hebt dan tenminste een vast publiek en bovendien een vaste
repetitieruimte. Nu repeteren
we nog thuis en dat vinden onze
buren niet zo leuk. '
Hugo van Baren
|
 |
| >
Zoom |
[English translation]
Robert Wyatt is the drummer and lead vocalist of the English avant-garde pop group the Soft Machine. I had the opportunity to talk to him after their performance at the UFO club in London.
Can you tell us about the most important events in your life?
RW: The most important? My birth in Bristol in 1945. Then my work in the Palma Jazz Club, then I worked with a totally unknown group, the Wilde Flowers, and now I work with the Soft Machine.
Who or what have been the main influences on you?
RW: I am mainly influenced in a negative way. For example, I'm strongly influenced by things of which there is far too much in the world, e.g. Otis Redding and other blues boys. Positively I am influenced by Cassius Clay, that man knows how to sell himself very well. Well, he behaves rudely but still he knows how to make it.
It seems to be a habit nowadays to make long playing records right away. I'm thinking for instance of Cream. How about the Soft Machine?
RW: I think we can make two long playing records. We have enough material for that. But we don't have that in our own hands; Polydor decide. We could make six 'small records'.
By the way, is the name Soft Machine singular or plural, linguistically speaking?
RW: Ha, ha, a lot of people seem to be bothered by that, but it is plural. I think there's also a book with the same name, so I guess we were influenced by that when we were looking for a name.
Who writes your songs?
RW: Kevin usually does, he writes the lyrics and the music. Sometimes a song is created as a result of total collaboration.
What do you think about drugs?
RW: I don't know what to say, I can only say that there always seem to be so many journalists who write about it without knowing what it is, they have never used drugs,
how can you write about it? But for me, drugs are the same as alcohol.
Tell us about your first single?
RW: There's not much to say. It reached number 43 on the Melody Maker hit list. It could have gone higher if we had had more publicity. But here in England you only get on TV - at least that's publicity! - when you're I-don't-know-how famous. Then those TV people fight over you. The thing is, we're pretty well known in London, but outside London hardly anyone knows us.
What are the plans for the future?
RW: We are going to France soon, at least presumably, our manager is talking about it. Maybe a performance at La Locomotive. Furthermore, we hope to get our own club one day, where we can play every week. At least you have a regular audience and also a regular rehearsal room. Right now we’re still rehearsing at home and our neighbours don't like that very much.
Hugo van Baren
|
